8.    Charyzmat Żywego Kościoła,
czyli odkrycie Communio jako syntezy eklezjologii Vaticanum II

O Charyzmacie: COMMUNIO odkrycie, że to MY – to „ja” i Bóg, „ja” i mój brat i siostra w Panu, „ja” i moja parafia, „ja” i moi duszpasterze. Połączenie w jedną myśl i całość ciągłości relacji osobowej z Bogiem począwszy od swojej osoby przekładającej się na kolejna fragmenty naszego życia mają nam uświadomić naczynie połączone, które jest w stanie funkcjonować na ile to moja „ja” – przemienione jest w tych poszczególnych aspektach w „MY”.

Cel : COMMUNIO odkrycie, że to MY – to „ja” i Bóg, „ja” i mój brat i siostra w Panu, „ja” i moja parafia, „ja” i moi duszpasterze.

Czytaj dalej Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego dzień 8

7.      Charyzmat Domowego Kościoła,
czyli odnowy rodzinnego katechumenatu i rodziny jako eklezjoli

O Charyzmacie: Praktyka chrztu niemowląt tylko wtedy zabezpieczy trwanie i przedłużanie się Kościoła w nowych, narastających pokoleniach, jeżeli rodzina będzie żywym środowiskiem wiary i żywą komórką Kościoła – Domowym Kościołem i eklezjolą,
a przez to domowym katechumenatem. Inaczej dojdzie do tego co już istnieje w wielu krajach: sformalizowana, magicznie i zabobonnie pojmowana i czysto zwyczajowo zachowywana praktyka chrztu (i innych sakramentów) w połączeniu z całkowicie pogańskim i materialistycznym stylem życia. W tej sytuacji oazy rodzin i wywodzący się z nich ruch wspólnoty rodzinnej Domowy Kościół, stanowią także cenny charyzmat – dar, jakim Ruch może służyć Kościołowi. (F. Blachnicki)

Cel: zachęcić/umocnić do budowania większej jedności w rodzinie – ukazanie rodziny jak podstawowej wspólnoty do której jesteśmy powołani, żeby przekazywać wiarę. (zadanie dla każdego nie tylko dla małżonków, nie tylko dla rodziców)

Czytaj dalej Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego dzień 7

6.    Charyzmat Chrystusa Sługi i Diakoni, czyli odkrycie drogi
 do budowania Kościoła-Wspólnoty i jedności chrześcijan.

O Charyzmacie: Sobór Watykański II w pełni przywrócił nam tę wizję Kościoła, który jest wspólnotą służb i charyzmatów, że jedni wprawdzie mają szczególną odpowiedzialność, szczególną nawet można by powiedzieć władzę, ale która musi być pojmowana w duchu Chrystusowej służby. (…) Każdy ma swój charyzmat i każdy z nas musi rozpoznać ten swój specjalny charyzmat i uaktywnić ten charyzmat w życiu wspólnoty Kościoła, zwłaszcza Kościoła lokalnego, wtedy dopiero Kościół stanie się prawdziwą wspólnotą, kiedy każdy z nas będzie się czuł współodpowiedzialny za jego wzrost i każdy wypełni swoje zadanie, przejmie swój odcinek odpowiedzialności. W ten sposób w tej wzajemnej posłudze, w tej wzajemnej diakonii będziemy budować Kościół, Ciało Chrystusa, aby dojrzewało ono do swojej pełni.

Cel: Ukazanie wizji Kościoła, jako wspólnoty, Kościół to „MY” i w ramach tego Kościoła podejmujemy różne posługi i odpowiedzialności służąc swoimi talentami.

Czytaj dalej Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego dzień 6

5.    Charyzmat liturgii,  czyli odkrycie źródła i szczytu życia Kościoła.

O Charyzmacie: Liturgia – szczególnie eucharystyczna, jest uprzywilejowanym miejscem spotkania z Chrystusem w Duchu Świętym, znakiem objawiającym i urzeczywistniającym tajemnicę Kościoła – wspólnoty oraz źródłem i szczytem jego życia; dlatego chcę zawsze jak najpełniej w niej uczestniczyć, a moim zaszczytem i radością jest służba w zgromadzeniu liturgicznym według zaleceń soborowej odnowy liturgii. (Drogowskazy Nowego Człowieka)

Cel: odkrycie Liturgii jako źródła i szczytu życia Kościoła.

Czytaj dalej Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego dzień 5

4.    Charyzmat Katechumenatu, czyli odkrycie drogi formacji autentycznych chrześcijan i uczniów Pana we wspólnocie lokalnej

O Charyzmacie: Autentyczne spotkanie z Jezusem Chrystusem niesie ze sobą pragnienie poznawania Go bardziej, jeszcze lepiej. Jeśli spotkałem w swoim życiu Jezusa, to zaczynam szukać Go więcej, chcę spędzać z Nim więcej czasu, chcę Go zabrać wszędzie tam, gdzie idę. Nie da się zbudować trwałej relacji z drugą osobą, jeśli się stale nie poznajemy, nie uczymy się siebie nawzajem, nie spędzamy ze sobą czasu. Doświadczenie żywej, prawdziwej relacji jest też praktycznie nie do zatrzymania dla siebie samego. Radość  i szczęście, wypływające ze spotkania z Jezusem Chrystusem, niosą za sobą pragnienie podzielenia się Nim z innymi.

Cel: Doprowadzić do refleksji czy zabiegam o relację z Jezusem, czy staram się tę relację pogłębiać (czy się formuję)? I czy z mojego spotkania z Jezusem wynika coś dobrego dla innych? Wiara wymaga!

Czytaj dalej Nowenna przed Zesłaniem Ducha Świętego dzień 4