Rekolekcje wakacyjne 2025

Droga Wspólnoto,

Podążając w kierunku Jubileuszu, powróćmy do Pisma Świętego i usłyszmy te słowa skierowane do nas: „My, którzyśmy się uciekli do uchwycenia zaofiarowanej nadziei, trzymajmy się jej jak bezpiecznej i silnej dla duszy kotwicy, która przenika poza zasłonę, gdzie Jezus poprzednik wszedł za nas” (Hbr 6, 18–20). Jest to mocne wezwanie, aby nigdy nie tracić nadziei, którą otrzymaliśmy, aby trzymać się jej, znajdując schronienie w Bogu.
Obraz kotwicy jest sugestywny, aby zrozumieć stabilność i bezpieczeństwo, jakie mamy pośród wzburzonych wód życia, jeśli polegamy na Panu Jezusie. Burze nigdy nie mogą zwyciężyć, ponieważ jesteśmy zakotwiczeni w nadziei łaski, która jest w stanie uczynić nas żyjącymi w Chrystusie, przezwyciężając grzech, lęk i śmierć. Ta nadzieja, znacznie większa niż satysfakcje każdego dnia i poprawa warunków życia, przenosi nas ponad próby i zachęca, byśmy szli, nie tracąc z oczu wielkości celu, do którego jesteśmy powołani – Nieba.

(Papież Franciszek Spes Non Confundit – Bulla ogłaszająca Jubileusz zwyczajny roku 2025 Nadzieja zawieść nie może)

I właśnie w tej nadziei chcemy Was zaprosić na rekolekcje Domowego Kościoła. Rekolekcje są jak kotwica – pewna, bezpieczna i zawsze możemy na nią liczyć. Dają nam wytchnienie i nową perspektywę, pozwalają odnaleźć stabilność, gdy codzienność nas przytłacza. To czas, który pomaga nam odbudować nadzieję i na nowo doświadczyć, że Bóg jest z nami w każdej sytuacji. Na rekolekcjach mogą dziać się naprawdę niesamowite rzeczy – czasem mogą zajść wręcz spektakularne zmiany w naszych sercach i życiu, ale mogą to być też drobne, codzienne przemiany, które są równie ważne, i które prowadzą nas bliżej Boga i siebie nawzajem.

Jak mówił ksiądz Franciszek Blachnicki: „Rekolekcje to czas, gdy pozwalamy, aby Chrystus nas odnalazł, uzdrowił i posłał jako swoich świadków”. To naprawdę szczególny czas, który może wnieść świeżość w naszą codzienność i pomóc nam spojrzeć na nasze życie z nowej perspektywy.

Wiemy, jak ważne jest zatrzymanie się w tym zabieganym świecie – aby znaleźć chwilę na rozmowę z Bogiem; spojrzeć na siebie; być z żoną, mężem, dziećmi. Rekolekcje to właśnie taki czas. To nie tylko duchowe odświeżenie i nowe siły, ale też okazja do spotkania innych rodzin, wymiany doświadczeń i zbudowania głębszych relacji we wspólnocie.

Bez względu na to, czy jesteście w Domowym Kościele od lat, czy dopiero rozpoczynacie tę drogę, rekolekcje są dla każdego z Was.

Zapisy na rekolekcje zostały już uruchomione i można się na nie zgłosić poprzez formularz dostępny pod linkiem:

Serdecznie Was zapraszamy i do zobaczenia na rekolekcjach!

Agnieszka i Marcin Skłodowscy

ks. Zbyszek Rajski

Wykaz wszystkich rekolekcji znajdziesz na Rekolekcje Domowego Kościoła

Rejonowy Dzień Wspólnoty 08.12.2024 r.

Pan Bóg szczególnie się o nas zatroszczył, gdyż Rejonowy Dzień Wspólnoty (RDW) mogliśmy świętować w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Wspólnie z rejonem Rembertów-Grochów oraz Młodzieżą oazową modliliśmy się w Parafii Nawrócenia Św. Pawła Apostoła przy ul. Kobierskiej.

Na początku spotkania po modlitwie i zawiązaniu wspólnoty, Ks. Mariusz Zieliński, moderator rejonu Rembertów – Grochów w konferencji na podstawie Bulli Ogłaszającej Jubileusz Roku 2025, SPES NON CONFUNDIT podjął temat nadziei. Papież Franciszek pisze w niej, że nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro. Kończąc ją słowami: „Pozwólmy, by od teraz pociągnęła nas nadzieja i pozwólmy, by przez nas stała się zaraźliwa dla tych, którzy jej pragną. Niech nasze życie mówi im: „Ufaj Panu, bądź mężny, niech się twe serce umocni, ufaj Panu!” (Ps 27, 14). Niech moc nadziei wypełnia naszą teraźniejszość, w ufnym oczekiwaniu na powrót Pana Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie cześć i chwała teraz i na przyszłe wieki.”

W kolejnej części spotkania zaproszone małżeństwo Karoliny i Roberta Więckowskich, powiedziało świadectwo o radościach w małżeństwie i rodzinie. Przedstawili jak Pan Bóg działa w ich codziennym życiu. Dziękujemy za szczere słowa, pod którymi z pewnością podpisała by się niejedna rodzina 😊

Podczas homilii ks. Marek powiedział, że człowiek traci świętość przez nieposłuszeństwo tak jak Adam i Ewa w Raju, przez nieumiejętne korzystanie z daru wolności, który otrzymaliśmy od miłującego Boga. Bóg pragnie naszego szczęścia, daje nam drogowskazy abyśmy szli drogą miłości i prawdy dążąc do świętości. Bóg nas nie ogranicza ani nie zniewala ale daje nam wolność Dzieci Bożych. Wolność jest w tedy, kiedy wybieram dobro, a sam ją sobie zabieram, kiedy godzę się na grzech. Ks. F. Blachnicki pisze:
„…W swojej najgłębszej istocie wolność polega na tym, że my wyznajemy poznaną i uznaną prawdę i swoje życie stawiam w służbie dla tej prawdy….”
Jak ja rozumiem wolność?
Czy umiem korzystać z daru wolności?
Maryja jest wolna od grzechu pierworodnego, jest świadoma wielkości Boga. Mocą Ducha Św. jest otwarta na działanie Bożej łaski. W pełnym zaufaniu odpowiada Bogu: „ Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego „
Ostatecznie to Bóg zbawia, oczyszcza i uświęca. „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.”
Czy tak jak Niepokalana jesteś gotowy na  Boży plan dla Twojego życia?
A może cały czas opierasz się na własnych sił i budujesz swój plan?
Ks. Marek po zakończonej homilii zostawił nas jeszcze z wieloma pytaniami na które musimy sobie odpowiedzieć.

Przyszedł czas na wspólne świętowanie wspólnot przy suto  zastawionym stole przeróżnymi przekąskami i ciastami. Z radością powitał nas proboszcz parafii ks. Bogusław, zabawiając śmiesznymi anegdotkami i przyśpiewkami. Radości i rozmów nie było końca.

Ten dzień nie byłby możliwy bez Was i Waszej służby dla Pana i bliźniego ze wspólnoty. Dziękujemy wszystkim grającym i śpiewającym w scholi, posługującym przy ołtarzu oraz podczas Liturgii słowa, za piękną modlitwę wiernych, zaniesione dary i zebraną kolektę. Za diakonię wychowawczą i każdy smakołyk przyniesiony na wspólny stół oraz tym wszystkim, którzy przygotowywali i po nas sprzątali. Każdemu z Was niech Pan błogosławi, bo miłość, moc i siła w nas  pochodzi od Tego, który nas zgromadził na RDW.

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji: GALERIA – Rejonowy Dzień Wspólnoty 08.12.2024

Relacja z Rejonowego Dnia Wspólnoty Rejonu Rembertów-Grochów

8 grudnia, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia i święto patronalne Ruchu Światło – Życie, przeżywaliśmy Rejonowy Dzień Wspólnoty. Na wspólnej modlitwie uwielbienia, Eucharystii i agapie spotkały się rodziny z Domowego Kościoła i młodzież z rejonów Wawer – Gocław i Rembertów – Grochów.

W tym czasie oczekiwania na Narodzenia Pana Jezusa, w czasie Adwentu mocno zaakcentowany został temat nadziei, którą niesie Zbawiciel. Ks. Mariusz Zieliński, moderator rejonu Rembertów – Grochów, w swojej konferencji przywołał Bullę Ogłaszającą Jubileusz Zwyczajny Roku 2025, SPES NON CONFUNDIT. Papież Franciszek napisał: „Wszyscy mają nadzieję. Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro. Nieprzewidywalność przyszłości rodzi jednak niekiedy sprzeczne uczucia: od ufności do lęku, od pogody ducha do zniechęcenia, od pewności do zwątpienia. Często spotykamy osoby zniechęcone, które patrzą w przyszłość ze sceptycyzmem i pesymizmem, jakby nic nie mogło dać im szczęścia. Oby Jubileusz był dla wszystkich okazją do ożywienia nadziei”.

W bulli Ojciec Święty wyjaśnia, jakie będą cele tego Jubileuszu i na jakie etapy zostanie on podzielony. Odnosi się także do istotnych tematów: ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci, przyjmowania migrantów, ochrony środowiska, ekumenizmu czy umorzenia długów krajów najuboższych.

Uzupełnieniem tematu było świadectwo małżeństwa Karoliny i Roberta Więckowskich, którzy mówili o radościach w małżeństwie i rodzinie. Dziękujemy z całego serca, że podzielili się ze wspólnotą tym, jak potrafią cieszyć się chwilą, gdy radości w życiu codziennym „nie pchają się tabunami”.

Mszy św. przewodniczył ks. Marek Miziołek, od lat związany z Ruchem Światło – Życie, m.in. jako moderator młodzieży. W homilii poruszył temat wolności, która realizuje się wtedy, gdy wybieramy dobro. Jesteśmy dotknięci grzechem pierworodnym, czasem tracimy naszą „biel” i czystość przez nieposłuszeństwo. Bóg chce naszego dobra i naszej świętości. Wypełniając Jego wolę możemy do niej dążyć, kierując nasz wzrok na Maryję. On ją uświęcił i oczyścił, za darmo. My czasem w naszej drodze do głębi serca, próbujemy oczyścić się przez postanowienia i wyrzeczenia. Ostatecznie to Bóg nas oczyszcza i zbawia. „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1, 37). Jak wytłumaczyć, że słabszy zwycięża silniejszego? A cuda Jezusa i liczne historie nawrócenia? Maryja – dziewica poczęła dziecko bez udziału mężczyzny? Czy jest możliwe, żeby chleb stał się ciałem? Może zastanawiamy się – czy dam radę wyjść z nałogu? Czy mam szansę przestać grzeszyć po kilkunastu latach?

„Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” (Łk 1,49) – to są słowa nadziei. Nadziei, która jest w Panu Bogu.

Bogu niech będą dzięki za dar wspólnoty i ten piękny czas!