8 grudnia, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia i święto patronalne Ruchu Światło – Życie, przeżywaliśmy Rejonowy Dzień Wspólnoty. Na wspólnej modlitwie uwielbienia, Eucharystii i agapie spotkały się rodziny z Domowego Kościoła i młodzież z rejonów Wawer – Gocław i Rembertów – Grochów.
W tym czasie oczekiwania na Narodzenia Pana Jezusa, w czasie Adwentu mocno zaakcentowany został temat nadziei, którą niesie Zbawiciel. Ks. Mariusz Zieliński, moderator rejonu Rembertów – Grochów, w swojej konferencji przywołał Bullę Ogłaszającą Jubileusz Zwyczajny Roku 2025, SPES NON CONFUNDIT. Papież Franciszek napisał: „Wszyscy mają nadzieję. Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro. Nieprzewidywalność przyszłości rodzi jednak niekiedy sprzeczne uczucia: od ufności do lęku, od pogody ducha do zniechęcenia, od pewności do zwątpienia. Często spotykamy osoby zniechęcone, które patrzą w przyszłość ze sceptycyzmem i pesymizmem, jakby nic nie mogło dać im szczęścia. Oby Jubileusz był dla wszystkich okazją do ożywienia nadziei”.
W bulli Ojciec Święty wyjaśnia, jakie będą cele tego Jubileuszu i na jakie etapy zostanie on podzielony. Odnosi się także do istotnych tematów: ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci, przyjmowania migrantów, ochrony środowiska, ekumenizmu czy umorzenia długów krajów najuboższych.
Uzupełnieniem tematu było świadectwo małżeństwa Karoliny i Roberta Więckowskich, którzy mówili o radościach w małżeństwie i rodzinie. Dziękujemy z całego serca, że podzielili się ze wspólnotą tym, jak potrafią cieszyć się chwilą, gdy radości w życiu codziennym „nie pchają się tabunami”.
Mszy św. przewodniczył ks. Marek Miziołek, od lat związany z Ruchem Światło – Życie, m.in. jako moderator młodzieży. W homilii poruszył temat wolności, która realizuje się wtedy, gdy wybieramy dobro. Jesteśmy dotknięci grzechem pierworodnym, czasem tracimy naszą „biel” i czystość przez nieposłuszeństwo. Bóg chce naszego dobra i naszej świętości. Wypełniając Jego wolę możemy do niej dążyć, kierując nasz wzrok na Maryję. On ją uświęcił i oczyścił, za darmo. My czasem w naszej drodze do głębi serca, próbujemy oczyścić się przez postanowienia i wyrzeczenia. Ostatecznie to Bóg nas oczyszcza i zbawia. „Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1, 37). Jak wytłumaczyć, że słabszy zwycięża silniejszego? A cuda Jezusa i liczne historie nawrócenia? Maryja – dziewica poczęła dziecko bez udziału mężczyzny? Czy jest możliwe, żeby chleb stał się ciałem? Może zastanawiamy się – czy dam radę wyjść z nałogu? Czy mam szansę przestać grzeszyć po kilkunastu latach?
„Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” (Łk 1,49) – to są słowa nadziei. Nadziei, która jest w Panu Bogu.
Bogu niech będą dzięki za dar wspólnoty i ten piękny czas!
