7. Charyzmat Domowego Kościoła,
czyli odnowy rodzinnego katechumenatu i rodziny jako eklezjoli
O Charyzmacie: Praktyka chrztu niemowląt tylko wtedy zabezpieczy trwanie i przedłużanie się Kościoła w nowych, narastających pokoleniach, jeżeli rodzina będzie żywym środowiskiem wiary i żywą komórką Kościoła – Domowym Kościołem i eklezjolą,
a przez to domowym katechumenatem. Inaczej dojdzie do tego co już istnieje w wielu krajach: sformalizowana, magicznie i zabobonnie pojmowana i czysto zwyczajowo zachowywana praktyka chrztu (i innych sakramentów) w połączeniu z całkowicie pogańskim i materialistycznym stylem życia. W tej sytuacji oazy rodzin i wywodzący się z nich ruch wspólnoty rodzinnej Domowy Kościół, stanowią także cenny charyzmat – dar, jakim Ruch może służyć Kościołowi. (F. Blachnicki)
Cel: zachęcić/umocnić do budowania większej jedności w rodzinie – ukazanie rodziny jak podstawowej wspólnoty do której jesteśmy powołani, żeby przekazywać wiarę. (zadanie dla każdego nie tylko dla małżonków, nie tylko dla rodziców)
Świadectwo: jak staramy się być świadkami wiary w naszej rodzinie?
Słowo Papieża Franciszka
Przed rodzinami i pośród nich zawsze powinno rozbrzmiewać pierwsze orędzie, które jest tym, „co jest najpiękniejsze, większe, bardziej pociągające i jednocześnie bardziej potrzebne” i „powinno zajmować centralne miejsce w działalności ewangelizacyjnej” . Jest 50 51 to orędzie zasadnicze, „do którego trzeba stale powracać i słuchać na różne sposoby i które trzeba stale głosić podczas katechezy w tej czy innej formie” . Bo „nie ma nic bardziej solidnego, bardziej głębokiego, bardziej pewnego, bardziej treściwego i bardziej mądrego od przepowiadania” a „cała formacja chrześcijańska jest przede wszystkim pogłębieniem kerygmy” . 59. Nasza nauka o małżeństwie i rodzinie musi nieustannie inspirować się i zmieniać w świetle tego orędzia miłości i czułości, aby nie stała się jedynie obroną jakiejś zimnej i nieżyciowej doktryny. Nie można bowiem w pełni zrozumieć tajemnicy rodziny chrześcijańskiej inaczej, jak tylko w świetle nieskończonej miłości Ojca, która objawiła się w Chrystusie, który oddał się za nas aż do końca i żyje pośród nas. Dlatego chciałbym ukazać Chrystusa obecnego w tak wielu historiach miłości i przyzywać ognia Ducha Świętego dla wszystkich rodzin na świecie. (Papież Franciszek, Amoris leatitia)
Propozycja pytań do indywidualnego rozważenia.
- W jaki sposób mogę budować większą jedność w mojej rodzinie?
- W jaki sposób jestem/mogę być świadkiem wiary i Miłości Pana Boga w mojej rodzinie (pomyśleć o konkretach)
- Kto w mojej rodzinie jest dla mnie świadkiem miłości Pana Boga? W czym to dostrzegam?
Propozycja modlitwy:
- modlitwa dziękczynna za nasze rodziny
- modlitwa uwielbienia Pana Boga – w darze powołania do jedności i miłości wszystkich rodzin
- modlitwa prośby:
- zawierzając Panu Bogu problemy i troski z jakimi borykają się rodziny
- O to bym „ja” był lepszym świadkiem wiary i miłości w mojej rodzinie
- Na zakończenie modlitwy odmówienie modlitwy do św. Rodziny z Nazaretu (z „Amoris Laetitia” papieża Franciszka):
Modlitwa do Świętej Rodziny:
„ Jezu, Maryjo i Józefie, w was kontemplujemy blask prawdziwej miłości, do was zwracamy się z ufnością. Święta Rodzino z Nazaretu, uczyń także nasze rodziny środowiskami komunii i Wieczernikami modlitwy, autentycznymi szkołami Ewangelii i małymi Kościołami domowymi. Święta Rodzino z Nazaretu niech nigdy więcej w naszych rodzinach nikt nie doświadcza przemocy, zamknięcia i podziałów: ktokolwiek został zraniony albo zgorszony, niech szybko zazna pocieszenia i uleczenia. Święta Rodzino z Nazaretu, przywrócić wszystkim świadomość sakralnego i nienaruszalnego charakteru rodziny, jej piękna w Bożym zamyśle. Jezu, Maryjo i Józefie, usłyszcie, wysłuchajcie naszego błagania! Amen”